تبیین درک استادان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در مورد ویژگی های آموزش اثربخش:

زمینه و هدف: ایجاد شواهد نظام مند و با رویکرد کیفی در آموزش اثربخش، کمتر مورد توجه بوده است. از این رو، هدف از مطالعه حاضر، تبیین دیدگاه ها، تجربیات و ادراک دانشجویان تحصیلات تکمیلی و استادان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مورد آموزش اثربخش و عوامل مرتبط با آن بود. روش کار: این تحقیق یک پژوهش کیفی با روش تحلیل محتوا و نمونه گیری هدفمند بود که روی 32 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و 7 نفر از استادان دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. یک راهنمای مصاحبه برای جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه های گروهی و فردی عمیق استفاده شد. پس از کسب رضایت نامه آگاهانه شفاهی، داده ها ضبط، دست نویس و به روش تحلیل محتوا واکاوی شد. جهت حمایت از صحت و استحکام داده ها، معیار مقبولیت و تأیید پذیری لحاظ گردید. یافته ها: دو درون مایه اصلی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی و استادان شامل عوامل مستقیم و غیر مستقیم مرتبط با آموزش اثربخش استخراج شد. عوامل مستقیم شامل عوامل مرتبط با دانشجو، استاد، محیط آموزشی و عوامل انگیزشی بود. عوامل غیرمستقیم، عوامل مربوط به سیستم آموزشی کشور، سیستم ارزشیابی، پایش دانشجو و عوامل اقتصادی بودند. نتیجه گیری: دانشجویان تحصیلات تکمیلی و استادان بر این باور بودند که آموزش اثربخش، امری پیچیده است که عوامل کلان مانند ویژگی های سیستم آموزشی کشور و عوامل خرد مانند ویژگی های دانشجویان و استادان بر آن تأثیر می گذارند. همچنین، یک تناقض بین درک مربیان و دانشجویان از نقش آنان وجود داشت. مربیان معتقد بودند که دانشجویان مسؤول یادگیری و خود انگیزگی هستند و دانشجویان بیان کردند که این مسؤولیت اصلی مربی است. این موضوع مهم باید در هنگام برنامه ریزی برای آموزش اثربخش در نظر گرفته شود.